1- در مرحله اول عملیات، پس از گودبرداری و تسطیح زمین، مکان تقریبی نوارهای پی با گچ ریزی مشخص و سپس بتن مِگر (بتن نظافت) در آن محدوده ریخته شود، جهت اطمینان از هر طرف ۱۰ الی ۲۰ سانتیمتر بتن بیشتری ریخته شود تا قالب های فلزی در مراحل بعد به آسانی روی زمین فیکس شوند.
2- بعد از ریختن بتن مِگر، بهترین روش برای پیاده کردن ابعاد دقیق پی روی زمین، استفاده همزمان از دوربین، ریسمان و اسپری می باشد. بدین صورت که ابتدا همه نقاط پیرامونی نوارها و بازشوها با کمک دوربین مشخص شوند و سپس با استفاده از ریسمان و اسپری رنگی، محدوده نوارها به دقت روی زمین مشخص گردند.
3- در صورت استفاده از قالب آجری، بهتر است بعد از قالب بندی، بتن مِگر را اجرا کرد. در این حالت از یک لایه ملات ماسه سیمان (یا پلاستیک) برای اندود سطح داخلی قالب استفاده شده تا کیفیت مطلوب بتن حفظ شود، همچنین بازشوها با خاک پر می شوند تا دیواره های آجری، تحمل نیروی جانبی بتن را داشته باشند.
4- در صورتی که در نقشه های سازه ای، درز انقطاع در پشت پی نیز پیش بینی شده است در هنگام تعیین مکان نوارهای پی روی زمین، درز انقطاع در نظر گرفته شود.
5- در صورتی که برای عبور لوله های آب و فاضلاب از عرض پی، نیاز به داکت عرضی می باشد. این داکتها با فومی که به اندازه لوله های مربوطه است اجرا شود. پس از بتن ریزی، فوم به راحتی تخریب شده و عبور لوله ها از عرض نوارهای پی، امکان پذیر است.
6- پس از قالب بندی و قبل از شروع آرماتوربندی حتما به گروه اجرایی توصیه شود به جای استفاده از سنگ و آجر از اسپیسرهای پلاستیکی استاندارد در زیر شبکه تحتانی پی استفاده گردد تا مقدار کاور (پوشش بتن) طبق نقشه های سازه ای رعایت شود.
7- آرماتور انتظار ستون ها در فوندانسیون، طوری تعبیه شود که محل قطع و وصله همه آرماتورهای طولی ستون، در یک نقطه نباشد و سایز آن مطابق ستون های طبقه اول در نظر گرفته شود.
8- مواردی از قبیل کار گذاشتن پلیت های چاله آسانسور و آرماتور انتظار پله، قبل از بتن ریزی انجام گردد.
9- قبل از بتن ریزی فوندانسیون، جهت انجام بازدید توسط کارشناسان شهرداری، هماهنگی های لازم توسط مالک یا مجری با شهرداری انجام شود.
10- خاموت ریشه ستونها (در داخل فوندانسیون) طبق نقشه سازه ای اجرا گردد.
11- قبل از اجرای چاله آسانسور بهتر است ابعاد آن توسط شرکت سازنده آسانسور کنترل و تایید بشه.
کاوه حری
